Toernooi MA te Doorn DEEL 1

VERSLAG KORTE DAGEN, LANGE NACHTEN TOERNOOI


Wekkers, DE uitvinding sinds gesneden brood. De ene ging om 08.00 uur, de andere om begon om 10.00 zijn goddelijke tonen de wereld in te galmen.
KLABANG, de wereld is weer twee wekkers armer.
Twaalf uur ’s middags bij Maarten afgesproken om de laatste boodschapjes te doen, even twee stoeltjes met een geschatte levensduur van twee dagen gehaald. Laatste bakkie gewone koffie voor drie dagen naar binnen geslobberd en, on y va….. kwart over één keurig en wel op de parkeerplaats. Mooi op tijd om nog een beetje een goede indruk te maken.

13.30 uur
De meisjes druppelen langzaam maar zeker “binnen”. Even de route doorgenomen om files te verkomen…… wat redelijkerwijs jammer genoeg niet gelukt is, de flessen drank geteld, en natuurlijk de dames ook en toen was het de hoogste tijd om het asfalt onveilig te verklaren, toch Annika?

16.00 uur
Via de gele M en nogal veel vervelende ongeplande groepsvorming midden op de snelweg uiteindelijk toch de plaats van bestemming bereikt. Tenten uitgepakt en opgezet waarna het tijd was voorrrr…… (tromgeroffel)……. De PARTYTENT. Nou, een tent was het wel ja, maar de party was nergens te bekennen, Afijn, 15 uur later stond hij toch echt.
Poeh, wat een mooie partytent was dat zeg! Lekker muziekie geluisterd en gebabbeld onder het genot van een licht alcoholische versnapering. Ook wel kamikaze genoemd. Maar op één been kan men natuurlijk niet lopen, dus nog maar één, en nog één, en nog één……… Goooooeeeeeed, 5 flessen later, tijd om hints te spelen. Jeeeeej!
Na Ron’s imitatie van een verkeersdrempel was het tijd voor de sigaret van Maarten. Ach, de hints kwamen niet helemaal over, maar de eerste steen was gelegd. En het bleek een verdomd goede fundering voor het feestcafe genaamd Magnus!
Etenstijd! Nou ja, er lag eten, denken we, maar de herkomst was niet meer te bepalen dus dit hebben we maar wijselijk overgeslagen. Uiteindelijk kwam het toch zelf naar ons toelopen, dus hebben we nog een wandelingetje bespaard ook.
Dat kwam best wel goed uit, anders hadden we zeker de vrije interpretatie van het Alkmaars showballet gemist die ons zo vriendelijk werd voorgedragen door Mel en Marloes.

18.00 uur
Lauriehien?? Wo biiiiiist duuuuuu??? Ahh, daar........ in de tent.
Warom lig je daar?
OOOOOOOW, je bent aan het bijkomen van veel slapen en niet werken, ja dat is best vermoeiend ja. Nou, ieder z’n ding natuurlijk? (WTF?) Tot straks!
Ondertussen komen onze verloren kuikentjes het terrein opgewaggeld. Ari en Vinger, welkom, welkom, hier is drank!!!
Heeej, gezellige buren, Even kennisgemaakt met Spandersbosch en Bob de buurman, erg gezellige jongen. Borreltje gedronken, natuurlijk….. En wat komt daar langslopen dan? Dat moet de allergrootste moederneu*er zijn die ooit op deze aardbol geleefd heeft. Drie meter hoog, twee meter breed, en minsten twee meter vijftig in de diepte. Dus, even snel, VIJFTIEN kubieke meter man…….. vlees in elk geval!



22.00 uur
Laurientje voegde zich snel weer bij de menigte. De sfeer begon er al lekker in te komen en de dorstige schorre kelen werden rijkelijk overgoten met borrels. Toch werd het tijd om de mannen kennis te laten maken met het beste team van het toernooi….. MAGNUS!! En natuurlijk ook het schorste, de meest naar de klote, de luidruchtigste, de knapste en met de beste begeleiders (van horen zeggen). De mannen die we al hadden gehad lagen te huilen in hun tent, denkend aan de mooie lokken die hun hoofdhuid herbergden voordat ons aller Noortje langskwam. (NOOR!!!! LEKKER BEZIG!!) De mannen die nog niet geknipt en geschoren waren stonden op het punt om gegrepen te worden. Helaas bleek het toch echt andersom te zijn en waren ongeveer alle gasten eropuit om onze meiden te pakken. MOOI NIET DUS! Gelukkig waren wij, de begeleiding, er nog vergezeld door een paar hockeysticks. Dus terwijl de dames, en met name Angelique, bevallig met hun zitvleesjes aan het schudden waren. Stonden wij, vredelievend als wij zijn, de bitjes van onze met testosterongevulde hockeyballen uit te testen. De verzekering is weer blij met ons, al die gebroken sticks…..
JAHA DAMES, DAT DEEL HADDEN JULLIE NOG NIET GEHOORD HE?

02.00 uur
De meest foute DJ’s ever, die waren hier dus duidelijk aanwezig. Qua muziek viel het mee, maar dat mixen. Tsjongejongejonge, wat een prutsers. Maargoed, we zijn in Doorn, we kunnen niet alles hebben natuurlijk….
Tijd om terug te keren naar ons nederige etablissement alwaar wij plaats namen onder de partytent. Na enkele hockeykwallen vriendelijk doch rechtvaardig dringend verplaatst te hebben, op enkele na, kan het feest beginnen. Gelukkig kregen we bijval van moedertje natuur. De grootste stroboscoop ever zorgde voor de lichteffecten en het effect werd nog even versterkt door het continentaal brede watergordijn dat naar beneden kwam. Dan hebben ze het over engeltjes die plassen, maar dat ze zooooooo nodig moesten, en vooral nog met zoooooooooooooo veel tegelijk, dat is weer net iets teveel van het goede. De knusheid werd er door al het gewrijf om warm te blijven echter niet minder om. Het was eigenlijk een zestallig groepsknuffeltherapietje. Tijdens de eerste de beste opklaring de tent ingedoken, gevolgd door twee dames, Mel, die duidelijk last had van bibberites, of een onverklaarbaar lang aanhoudend orgasme en José, die dankzij de trampolinetent van Noor weinig slaapplaats meer had.
Maakt allemaal niet uit, daar is begeleiding voor…… Kommmmmmm maar, kom maar, kom maar!

05.50 uur
Begeleiding één: ZZZzzzZZZzzzZZZ

06.00 uur
Begeleiding twee: ZZZzzzZZZzzzZZZ

06.05 uur
GAAAAAP, goh, wat hebben wij lekker heerlijk tevreden gesnort zeg. Snappen nog niet helemaal waar die naam nou vandaan komt: Korte dagen, Lange nachten. Klopt geen ene kont van.
Begeleiding wakker? Ja? Mooi! Op naar de koffie! Jammer maar helaas, koffie was er dus niet tot negen uur. Stakkers! Dan maar terug naar het kamp, meisjes pesten. En wat is een betere manier dan vriendelijk alle tenten langs te gaan en met liefde en aandacht rustig de dromen te verdrijven……. met een videocamera!

Wordt vervolgd! zie: DEEL II