HERENVETERANEN, uitslag: 2-5

Kikkers HB / Magnus-Hermes HA  , 01-03-2009, UITSLAG: 2 - 5

Onze eerste wedstrijd

Na een paar jaren trimhockey vonden een aantal veteranen bij Magnus, dat de tijd daar was. Met een echt team in de echte competitie! Maarten Veenendaal heeft sinds de zomer  (2008) de kar getrokken. Vele mails, een oefenwedstrijd in december, nog meer mails, een bespreking waarin iedereen zich committeerde. Alleen met Magnus zou het niet gaan lukken, vandaar dat we een gecombineerd veteranen team hebben met Hermes en Magnus. We spelen beurtelings thuis in Den Helder en Schagen met een groep van zo’n 26 man, waarvan drie keepers. Zo moet het lukken. En zo trokken we op 1 maart ten strijde tegen de Kikkers Vet. B in Nieuw Vennep.
Een begin met koffie bij Maarten. Toen ik binnenkwam waren de 12 anderen er al, ze luisterden aandachtig naar Maarten, die de belangrijkste spelregels doornam: ‘Wanneer de bal tegen je voet komt dan speel je door totdat de scheids gefloten heeft, anders pakt je tegenstander hem en is het voordeel ...’ en ‘... een opzettelijke overtreding in het 23 meter gebied is een strafcorner; in de cirkel is het een strafbal. Aan onze kant natuurlijk ...’ en ‘.. je speelt voor je plezier, niet lullen tegen de scheidsrechter. Dat zal ik wel het meeste doen overigens’. In de kleedkamer krakend nieuwe schoenen, veel geklets, nog even de handen wassen. De spanning voor de wedstrijd!
Want veel van de mannen hadden nog nooit een hockey wedstrijd gespeeld. Tot zondag 1 maart dan, het begon net een beetje te regenen. Beetje warmlopen, wachten op de tegenstanders en de scheidsen. Maarten die nog even uitlegt dat hij een hoeraatje roept en wij dan allemaal hoi! Aldus geschiedde en ging het los. We begonnen voorzichtig, maar al snel bleek dat we de Kikkers aardig partij konden geven. Verdedigend pakte iedereen zijn mannetje, liep soms alleen maar in de weg, raakte ook wel eens een bal, en won een duel, zodat wij verder konden met de bal. Het zoeken naar een vrije man, veel ballen over de as van het veld in twee klappen van achter naar voor. Waar Richard (of was het nou André?) en onze andere spitsen het de Kikkers moeilijk maakten.
Halverwege de eerste helft kregen we zo een strafcorner mee, die er in ging: 0-1. Niet lang na de rust een memorabel velddoelpunt; nog nooit rolde een bal zo langzaam in het doel, terwijl zowel de doelman als onze spits over de bal heen maaiden: 0-2. Daarna kregen we te maken met een opleving van de tegenstander, die zowaar gevaarlijk was in onze cirkel en 1-2 wist te scoren uit een strafcorner. Geen moment van twijfel aan onze kant. Niet veel later verzekerden we ons van de winst door 1-3 te maken na een mooie aanval. De   toegekende strafbal na een met de voet van de lijn gehaalde bal ging er zowaar twee keer in; eerst na een onofficieel knikje en vervolgens na de officiële fluit nog een keer: 1-4. Waarna alweer een strafcorner het lot bezegelde van de dapper strijdende Kikkers. De eer werd nog voor de tweede keer gered door een tip in bij een strafcorner, waardoor we onze eerste wedstrijd met 2-5 wonnen.
Een mooi begin. Volgende week om 16 uur spelen we thuis in Den Helder tegen het altijd lastige Bloemendaal Vet. I.

Jan Kees Beers