Damesveteranen Magnus A-Castricum, uitslag: 2-7
gespeeld op 17-3-2009
Vandaag de laatste thuis-wedstrijd. De wijn was in huis, de broodjes gehaald: klaar voor ’t feest! Om 10.00 u. arriveerde onze eerste gast: onze grote vriendin Marian. Die had er blijkbaar ook zin in. Ondertussen rinkelde de telefoon, met afzeggingen van Petra, Alice en Ella. Wetende dat Annelike met een onwillige kuit zat en Anneke, meer dan, aan het snotteren was, werd er een ‘S.O.S.’ melding gedaan richting Den Helder: “Of Cobien nog mensen mee kon nemen: iedereen was van harte welkom!”.
Om half elf gingen we met 9 man van start. Begrijpelijk lag onze prioriteit bij de achterhoede. Justine moest in haar eentje het voor maar zien te rooien. Door onze enorme inzet kregen we zelfs nog kansen om te scoren. En in de rust stond de teller dan ook op: 1-1. Inmiddels was Cobien, met Marion!!, gearriveerd, zodat we in de tweede helft om volle sterkte waren (in ogenschouw genomen dat Annelike op de vierkant meter opereerde vanwege haar kuit, Anneke regelmatig aan ’t zuurstof moest, door haar verkoudheid en Cobien met één hand in haar rug speelde, om de pijn hanteerbaar te houden)
Tot 2-2 hielden we het vol, maar toen ging de stekker eruit. Castricum liet Marian de volgende 5 doelpunten scoren en daarmee is weer duidelijk geworden dat Castricum aan de 1e klasse toe is. Magnus kon aan ’t infuus. Het glaasje wijn deed wonderen: en ‘t werd nog heel gezellig.
Onze scheidsrechters Bart en Ben hebben we toegesproken en uitgenodigd om volgend jaar weer van de partij te zijn. Bedankt voor jullie toezegging!
Ans
Om half elf gingen we met 9 man van start. Begrijpelijk lag onze prioriteit bij de achterhoede. Justine moest in haar eentje het voor maar zien te rooien. Door onze enorme inzet kregen we zelfs nog kansen om te scoren. En in de rust stond de teller dan ook op: 1-1. Inmiddels was Cobien, met Marion!!, gearriveerd, zodat we in de tweede helft om volle sterkte waren (in ogenschouw genomen dat Annelike op de vierkant meter opereerde vanwege haar kuit, Anneke regelmatig aan ’t zuurstof moest, door haar verkoudheid en Cobien met één hand in haar rug speelde, om de pijn hanteerbaar te houden)
Tot 2-2 hielden we het vol, maar toen ging de stekker eruit. Castricum liet Marian de volgende 5 doelpunten scoren en daarmee is weer duidelijk geworden dat Castricum aan de 1e klasse toe is. Magnus kon aan ’t infuus. Het glaasje wijn deed wonderen: en ‘t werd nog heel gezellig.
Onze scheidsrechters Bart en Ben hebben we toegesproken en uitgenodigd om volgend jaar weer van de partij te zijn. Bedankt voor jullie toezegging!
Ans
