Magnus JB1 – Hoorn JB2, uitslag: 2 – 2

Het was een echte heerlijke voor zomerse (zater)dag; de zon scheen volop en een heerlijk zacht briesje was aanwezig. Zelf stond ik al om 9:30 uur op hockeyveld om de wedstrijd van de ME1 (die ik train op de maandag) te bezichtigen. Ik heb eerlijk waar van 9:30 uur tot 16:00 uur genoten op ons eigen terrein, daarna was ik flink gedeprimeerd (hier kom ik later op terug).
Maar goed, op advies van onze coach moesten we deze battle of titans flink fel beginnen. Op het begin was het nog even spannend aangezien onze keeper veel te laat kwam. Maar dat hadden we snel opgelost door iemand anders op doel te zetten. Hoorn liet zich in de eerste minuten goed zien dat zij nummer 1 stonden en ze presteerden uiteindelijk ook om met 0 – 1 voor te komen. Magnus nam hier vrij wel gelijk actie op door er 1 – 1 van te maken. Je kon gelijk zien aan de emoties bij Hoorn dat ze hier niet blij mee waren. Laat staan dat we in de laatste strafcorner voor de rust er nog even 2 – 1 van hebben gemaakt door een mooie tip in van Jochem.
In de rust zaten wij lekker op ons gemak en van vreugde wat fruit te verorberen, terwijl de tegenstander een flinke woede bui van de coach moesten verduren terwijl ze de eerste helft zaten te bespreken in het doel. Het moest ook wel, want ze werden door ons (wij staan 1 na laatste) wel een beetje van het veld geveegd.
De tweede helft begon, dit keer zat Hoorn meer aan onze kant, dan wij aan de hunne. We hadden in deze helft een paar mooie acties gehad, maar helaas geen geluk. In de laatste 10 minuten moest ik eraf vanwege een blessure, later Martijn ook. En ook in deze laatste minuten viel toch nog de 2 – 2. Wat was dat balen zeg! Maar ach jongens, het was dan ook wel de nummer 1, het zou natuurlijk veel te mooi geweest zijn.
Ik was zelf na de wedstrijd nogal gedeprimeerd omdat ik te horen kreeg van de dokter dat ik de aankomende paar weken met krukken moet gaan lopen. Mijn spier is gescheurd en ik kan nauwelijks op mijn linkerbeen staan, al probeer ik dat wel vaak. De dokter was nogal vaag over van wanneer het genezen is, dus ik moet jullie het antwoord schuldig blijven van wanneer ik weer kan spelen…

Roy Quak