Terriers JA1-Magnus JA1

gespeeld op 18-9-2004, uitslag 3-1

Op een winderige, lichtbewolkte dag toog Magnus Jongens A1 naar het altijd fraaie Heiloo, alwaar hun plaatselijke (jeugd)vlaggenschip het tegen de onze zouden opnemen. Toen wij langs de plaatselijke inrichting reden ( mooi sightseeing gedaan! ) zagen wij een verdacht persoon zich ook in de richting van het hockeyveld begeven. Maar goed, daar denk je niet meer aan als je lekker onder het genot van een kopje koffie nog even de tactische puntjes op de welbekende i aan het zetten bent.
Eindelijk het veld opgekomen, de mannen deelgenoot gemaakt van onze geheime ideeën, dus Sam kon (als aanvoerder) naar de scheidsrechters. Nou ja 1 soort van scheids, maar die andere was onze ontsnapte man, zeg maar een scheidsrechterlijke dwaling…. Maar goed, laat maar zitten, je kunt er toch niks meer aan doen enz.
Na een aftastend, doch redelijk fel begin met kansen over en weer kwam er een schitterende aanval over vele schijven (knie- draai- en andere schijven, dus) kwam de bal spatzuiver terecht bij ons Allie Tunzi, waarna deze Pierre van H. de bal verwoestend met zijn backhand in het net sloeg. Laat het net vibreren Magnus! Na dit doelpunt was het Magnus wat de klok(bal) sloeg. Dit duurde de rest van de helft, op een paar kleine ogenblikjes na, waarin bleek dat de aanval van onze Golden Retreivers zelf niet konden scoren, maar wel een strafcorner konden halen. Dat ze een goede corner hadden, was reeds bekend, maar zo hard? Ruststand: 2-1 voor de thuisclub.
In deze rust zijn er nog wat dingen besproken, die wij hier niet kunnen en mogen herhalen, niet omdat er rare dingen gezegd zijn, maar omdat dat geheim moet blijven.
De tweede helft dus: Daar kunnen wij kort over zijn. Op een ietwat traag begin na, 3-1 helaas, SUPER gespeeld allemaal. Driehoekjes, overspel en vooral: Inzet, voornamelijk voor elkaar. Dat vonden deze mannen(?) goed om te zien. Helaas dus 3-1 verlies, maar er zijn genoeg positieve dingen om hier een mooi hockey jaar van te maken.
Heren, tot volgende week, dan gaan we knallen.

Maarten en Gerrit