Magnus JA goes Bloomingdale!

“Is er nog Pilsz?”

Graag willen wij het team een groot compliment geven voor het bereiken van de beslissingswedstrijden voor de topklasse. Dat dit niet gelukt is, valt niemand te verwijten

Het is zaterdagochtend, 6.30 uur. Terwijl onze wekkers vrolijk het begin van Evers staat op aankondigde, gaven onze hoofden nog niet diezelfde vrolijkheid weer. Bedankt, AC.
Maarja, je moet er wat voor over hebben om de technische staf van jongens A te zijn… :S
Het is nu 7.15 en we drinken nog een genoeglijk kopje koffie op het parkeerterrein, daar iedereen er wel een thermoskan tegenaan had gegooid. Na de koffie vertrok een grote stoet auto’s richting het altijd gezellige Bloemendaal. “Is er nog pilsz?”

Inmiddels zijn wij in Bloomingdale aangekomen, en maken wij ons klaar om te stralen en strijden tegen het altijd irritante HBS op het waterveld. Beetje jammer dat we op veld 38b links achterin moesten spelen. (Magnusveld rulezzz) Na een imponerend begin van HBS, 10 minuten gespeeld, 3-0 achter, begon Magnus te shockeyen. We kregen nog wel enkele kansen, maar die werden helaas niet verzilverd. Wat helaas wel verzilverd werd, was de eerste gele kaart van deze dag. Sam had de grote eer deze te mogen accepteren. Kratje nummer 1 is binnen. HBS kreeg nog 1 kans, en verrek, die zat wel. In de rust een stevige, doch opbouwende peptalk van beide coaches, heeft JA een ruim betere 2e helft op de mat gelegd. Dit resulteerde in het 1ste officiële doelpunt van ‘Ma’Kaj. Hierna begon de zeer aanvallende hockeymachine van Magnus pas serieus op toeren te komen, wat resulteerde in een wonderschone treffer van het hele team(sorry, maar we weten niet meer van wie, zie ons blozend achter de laptop zitten)
Gelukkig kan ons aller Bokje weer 24 streepjes noteren bij de nieuwe watermanager van JA(Zie je maandag weer MJ). Zoals jullie al begrepen hadden, Robert kon ook met geel naar de kant.
“Is er nog pilsz?”

Helaas wist HBS nog 1 keer een punt drukken achter de verder lekker keepende Chris K. Hiermee werd de einduitslag bepaald op 5-2 voor HBS. Complimenten voor de 2e helft, en dit in onze achterhoofden houdend, waren we positief over het treffen tegen de Reigers.
“Is er nog pilsz?”

Hier zijn we aangekomen bij de grote rust(wij ook, voetbal op tv)
Het voetbal is zo goed als klaar, maar wij nog niet.
In het clubhuis gearriveerd, werden er natuurlijk de gebruikelijke versnaperingen(“Is er nog pilsz?”, NEE, zaterdag voor vieren op Bloemendaal, wat denk je zelf?)

Afijn, de wedstrijd tegen de Reigers stond als volgende onderdeel op deze enerverende ochtend op het programma. Bij aanvang van deze partij stond er weer een zeer gemotiveerd elftal(niks elftal, TEAM –red.) Op het kunstduingrasveld te popelen om de nieuwe yell te mogen verwoorden: “Is er nog pilsz?” De tegenstander bleek hier zodanig van onder de indruk, dat zij besloten heel fel van leer te trekken en als eerste het net te laten vibreren. Het spel van Magnus was beduidend beter dan in de 1ste wedstrijd, alleen de souplesse om dat in doelpunten uit te drukken, ontbrak, mede dankzij een zeer fysiek, en vuil spelende laatste man, waardoor ons technische duo niet geheel tot volle wasdom kwam. De 1ste helft kenmerkte zich dus vooral door het niet benutten van onze kansen, de Reigers deden dat helaas wel, en een bondsscheidsrechter kan best humor hebben(strafcorner tegen Magnus, vraag van de scheids: hebben jullie wel je schepje en je emmertje mee? LOL). Na het rustsignaal tegen een enigszins geflatteerde 4-0 achterstand aan te kijken, kwam onze aanvoerder met een verfrissende fruitige verrassing. Dat hij deze de 1ste wedstrijd was vergeten, vertellen we niemand(kratjes inleveren op ’t Vosje 6 aub.) De 2e helft ving aan met een met vitamine C afgevuld, tactisch bijgespijkerd en zeer agressief JA. Met dank aan de grote Folkert show op de eerder genoemde laatste man. Wij wisten niet dat je zo veel dingen bij iemand kon doen zonder dat de (bonds)scheidsrechter er ook maar een benul van zou kunnen hebben. Nice!
Ook gaat onze dank uit naar Sebas, met zijn mooi uitgevoerde variant op onze strafcorner, 4-1 dus. Onze speciale dank gaat echter uit naar Frank, die het presteerde om ons, en de zeer luidruchtige, massaal toegestroomde(waarvoor dank) toeschouwers stil kreeg met een zeer merkwaardige sliding(2 benen gestrekt en stick, rood anyone?) Het bleef echter bij geel, dus het 3e krat licht alcoholische versnaperingen bleek een feit. De einduitslag was helaas weer niet ins ons voordeel, 4-1 voor de Kikkerhappers.

Helaas bleek dat de topklasse voor ons toch echt iets te hoog gegrepen was, maar de 2e delen van beide wedstrijden bieden genoeg hoop voor de toekomst(Maar onthoudt: Uit het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst).

Vanuit deze zetel willen wij graag alle toeschouwers bedanken voor hun komst, op die hel(e) vroege ochtend/nacht(doorhalen wat niet van toepassing is). Met name Opa V. bedankt, omdat hij deze jongens onder zijn vleugels neemt, en daardoor zijn altijd belangrijke ‘veteranen’training mist.

Om deze dag waardig af te sluiten wilden wij graag nog een pilsz drinken, maar helaas, het was Bloomingdale. Daarom togen wij allen snel terug naar onze hometown Chicago, waar wij tegen de kastelein maar weer eens de vraag stelden:

“Is er nog pilsz?”
Waarop de desbetreffende kastelein het verlossende woord tot ons richtte:
JA!

Maarten & Gerrit-Jan