Mijdrecht JC2-Magnus JC1, uitslag: 8-1

De wedstrijd verliep rampzalig vergeleken met wedstrijden daarvoor. We hadden de wedstrijd met een ( 8-1 ) achterstand verloren aan een team die we eigenlijk wel hadden kunnen verslaan, maar zoals meerdere inmiddels nu weten dat het geluk niet altijd aan jouw kant ( van het veld ) staat. We hadden deze wedstrijd wel heel veel geluk nodig om toch nog een doelpunt te scoren, maar voor de rest van de wedstrijd stond het geluk alleen maar vanaf de zijlijn toe te kijken hoe we met deze zeer ernstige uitslag het veld afliepen, maar verder geen gezeur we gaan gewoon verder met de wedstrijd.
Het was ondanks ons verlies toch zeer knap weer. De zon scheen ( vanachter de wolken dan die later wel even kwam kijken ) en het was niet al te koud om in je korte broek en T-shirt op het veld te staan. Dit maal moesten we met 11 man naar Mijdrecht ( omdat onze keeper Roland een blessure had opgelopen tijdens onze training van afgelopen donderdag ) maar we hadden uiteindelijk Patrick ( ook 1 van onze nieuwe spelers ) in het doel gezet terwijl hij nog nooit had gekeept. De reis duurde ongeveer een belachelijke anderhalve uur in de auto.
Op het veld moesten we even onze benen strekken na de lange reis. Ondanks de lange reis kregen we maar weinig tijd om even bij te komen. Coach Arie vertelde dat deze wedstrijd door zeer strikte scheidsrechters gefloten zou worden. Het was komisch om te horen dat onze tegenstandertjes erg kritisch waren over welke kant ze stonden, hun reactie was: meneer de scheidsrechter!? Wij spelen beter in de eerste helft als wij de zon mee hebben! Natuurlijk kregen zij hun zin dus moesten we helemaal omwisselen, maar goed.
De wedstrijd begon alweer lekker toen de Mijdrechters hun eerste doelpunt wisten te scoren met hun zogenaamde helpende zon mee ( 1-0 ). Hierop wisten wij het met een eigen MAGNUS-doelpunt er gelijkspel van te maken ( 1-1 ). Kom daar maar eens overheen! ( was de instelling ) en ja hoor dat kwamen ze ( 2-1 ). We halen ze wel weer in jongens! ( dachten we ), maar uiteindelijk na 3 minuten werd 1 van de beide teams ingehaald, en dat waren wij niet! ( 3-1 ). Na enkele minuten werd 1 van onze spelers een beetje baldadig tegenover de zeer strenge scheidsrechters omdat er niet werd gefloten voor een zeer sky-highe stick ( waarvan wij niet weten wie dat was, hè jongens ). De wedstrijd verliep verder nog slechter want na een paar vrije slagen werd er door “onze beste vrienden” weer eens gescoord ( 4-1 ). Hierdoor werd een zeer zekere persoon ( die wij even zijn vergeten ) een beetje “gefokt”. Vlak na het doelpunt van daarnet werd er nogmaals door de Mijdrechters gescoord ( 5-1 ). Na een paar minuten zonder tegen en meegevallen doelpunten werd de rust “ingeschakeld”.
James had lekkere bananen meegenomen voor onze harde werkers, even wat bijpraten en we moesten weer het veld op ( nog 35 hele minuten rennen terwijl het al zo nu inmiddels erg heet was geworden onder de voeten bij een zekere speler ).
De tweede helft verliep “beter” vergeleken met de vorige helft. Er vielen deze keer wat minder doelpunten voor onze bijdehante tegenstandertjes ( die nu ook wat verbaal werden ) ( 6-1, 7-1, 8-1 ). Er vielen wel wat woordenwisselingen over en weer, maar uiteindelijk moest 1 en dezelfde persoon weer bij de scheids komen ( inmiddels 5de waarschuwing ).
De wedstrijd was afgelopen en we hadden het voor vandaag helemaal gehad met het hete weer. Binnen in hun clubhuis dronken we nog wat ( warme ) limo en toen gingen we weer naar huis ( nog anderhalve uur terug in de auto ). Onderweg in onze auto liet weer dezelfde persoon zijn mening èn fantasie over onze tegenstanders even gaan en daar kwamen de vreemdste dingen uit!

John van Treuren