Peter Wolters met een snoekduik naar boven
Bron: Noordhollands Dagblad, editie Alkmaarsche Courant.
Door Nancy Karels
SCHOORL - Of hun leven er vanaf hangt, sprinten de finalisten van de KlimduinRun stuk voor stuk de 120 meter lang klimduin op. Het zijn de vingertoppen van Peter Wolters die als eerste de rode balk aantikken. Hij gaat er vandoor met de gloednieuwe Honda motorscooter PS150i.
De geluksvogel uit Castricum rent in een vloeiende lijn subtiel door het zachte zand omhoog. Met zijn mooie snoekduik in het zand zet hij 24,11 op de klokken. Het publiek - jong en oud - gaat uit zijn dak bij het zien van de topprestatie. Alsof de motorscooter al op hem staat te wachten, rent Wolters als een echte winnaar met zijn handen in de lucht naar beneden.
,,Het laatste stuk was fysiek erg zwaar en ik keek maar naar die klok. Toen die stil stond op 24,11 wist ik dat ik wel redelijk goed zat’’, vertelt de 26-jarige klimduinkoning verheugd. De 400-meterloper had voor de finale zijn voetbalschoenen ingeruild voor blote voeten. ,,Een goede keus gelukkig.’’
De 400-meterspecialisten zetten toch al de toon tijdens het prachtevenement. Daniël de Wild loopt erg machtig en zet als eerste een snelle tijd op de klok. Ook topatleet Robert Lathouwers loopt een knappe race. Lathouwers finisht met een oerkreet, als voorschot op de motorscooter. Totdat Wolters zijn droom verstoort. De Phanos-atleet zit na afloop trots op zijn nieuwe bezit, aangeboden door Motosport. ,,Dit is een goede reden om mijn motorrijbewijs te halen’’, klinkt het blij.
Voordat de deelnemers in een bloedstollende finale kans kunnen maken op de hoofdprijs, moet er gezweet en gestreden worden in de voorrondes. Tot en met de halve finales hoeven er ’maar’ honderd meter afgelegd worden.Omhoog sprinten door het mulle zand op de zeer steile heuvel blijkt allesbehalve een makkie. Sommige gelukzoekers komen zelfs kruipend over de finish. En het gros van de deelnemers blijft vaak nog minuten languit uithijgen. ,,Ik wist niet dat ik zo kon verzuren’’, hijgt atlete Petra Groeneboom na de finish.
Voor marathonschaatser Miel Rozendaal - toch best wat gewend - blijkt de zandhoop een te zware hindernis. Hij eindigt in zijn serie als derde, terwijl alleen de eerste twee rechtstreeks doorgaan naar de halve finale. ,,Toen ik op mijn blote voeten aan de start stond, voelde het best raar. De verzuring viel mee, maar als duursporter mis ik hiervoor kennelijk de explosiviteit.’’ Rozendaal mag nog wel door naar de verliezersronde, maar ook die komt hij niet door. ,,Toch was het erg leuk om dit mee te maken.’’
Verliezen kan de organisatie op deze dag in elk geval niet. De deelnemers zijn zonder uitzondering lovend over het evenement. En de sponsors hebben toegezegd volgend jaar weer van de partij te zijn. ,,Fantastisch. We hopen dat dit toernooi elk jaar groeit’’, zegt organisator Sven Ootjers fier.
Talisa van der Fluit ’ploetert’ het snelst
Bij de vrouwen ging de titel ’klimduinkoningin’ naar Talisa van der Fluit. Zij ploeterde in 35,15 seconde omhoog. Voor meerkampster Jolanda Keizer, net terug van de wereldkampioenschappen in Osaka, was de finale twintig meter te lang. Kruipend kwam zij de laatste meters door: 39,00. ,,De verzuring kwam te vroeg en dan is het een kansloze missie.’’ Kommerien Broderick werd derde voor Yvonne Hak. De omrekenfactor van 11,5 % leverde voor Van der Fluit een tijd van 31,10 op, wat niet genoeg was om de motorscooter van Peter Wolters af te pakken.
Achter Wolters maakte 400-meterloper Robert Lathouwers indruk met 24,73. Als derde eindigde Daniel de Wild. Hij liep met ontspannen passen naar een tijd van 25,29. Hordeloper Purcy Marte finishte naast het podium als vierde. Roderick van de Kamp werd vijfde. Schaatser Bart Schevinga had zich knap tussen de atleten genesteld met een zesde plaats. Oscar van Wagtendonk werd zevende voor Frido Verschoor, Jordi Hindriks en Peter Kuin.
De finale van de masters (35 jaar en ouder) was een spannende. Bart van Rookhuizen bleek de winnaar nadat Siem Boekel vlak voor de streep onderuit ging. Hij ging niet naar huis met de motor maar met een jack. Volgens zijn 8-jarige zoontje maar goed ook: ,,Mijn vader is namelijk veel te oud voor zo’n hippe scooter.’’
SCHOORL - Of hun leven er vanaf hangt, sprinten de finalisten van de KlimduinRun stuk voor stuk de 120 meter lang klimduin op. Het zijn de vingertoppen van Peter Wolters die als eerste de rode balk aantikken. Hij gaat er vandoor met de gloednieuwe Honda motorscooter PS150i.
De geluksvogel uit Castricum rent in een vloeiende lijn subtiel door het zachte zand omhoog. Met zijn mooie snoekduik in het zand zet hij 24,11 op de klokken. Het publiek - jong en oud - gaat uit zijn dak bij het zien van de topprestatie. Alsof de motorscooter al op hem staat te wachten, rent Wolters als een echte winnaar met zijn handen in de lucht naar beneden.
,,Het laatste stuk was fysiek erg zwaar en ik keek maar naar die klok. Toen die stil stond op 24,11 wist ik dat ik wel redelijk goed zat’’, vertelt de 26-jarige klimduinkoning verheugd. De 400-meterloper had voor de finale zijn voetbalschoenen ingeruild voor blote voeten. ,,Een goede keus gelukkig.’’
De 400-meterspecialisten zetten toch al de toon tijdens het prachtevenement. Daniël de Wild loopt erg machtig en zet als eerste een snelle tijd op de klok. Ook topatleet Robert Lathouwers loopt een knappe race. Lathouwers finisht met een oerkreet, als voorschot op de motorscooter. Totdat Wolters zijn droom verstoort. De Phanos-atleet zit na afloop trots op zijn nieuwe bezit, aangeboden door Motosport. ,,Dit is een goede reden om mijn motorrijbewijs te halen’’, klinkt het blij.
Voordat de deelnemers in een bloedstollende finale kans kunnen maken op de hoofdprijs, moet er gezweet en gestreden worden in de voorrondes. Tot en met de halve finales hoeven er ’maar’ honderd meter afgelegd worden.Omhoog sprinten door het mulle zand op de zeer steile heuvel blijkt allesbehalve een makkie. Sommige gelukzoekers komen zelfs kruipend over de finish. En het gros van de deelnemers blijft vaak nog minuten languit uithijgen. ,,Ik wist niet dat ik zo kon verzuren’’, hijgt atlete Petra Groeneboom na de finish.
Voor marathonschaatser Miel Rozendaal - toch best wat gewend - blijkt de zandhoop een te zware hindernis. Hij eindigt in zijn serie als derde, terwijl alleen de eerste twee rechtstreeks doorgaan naar de halve finale. ,,Toen ik op mijn blote voeten aan de start stond, voelde het best raar. De verzuring viel mee, maar als duursporter mis ik hiervoor kennelijk de explosiviteit.’’ Rozendaal mag nog wel door naar de verliezersronde, maar ook die komt hij niet door. ,,Toch was het erg leuk om dit mee te maken.’’
Verliezen kan de organisatie op deze dag in elk geval niet. De deelnemers zijn zonder uitzondering lovend over het evenement. En de sponsors hebben toegezegd volgend jaar weer van de partij te zijn. ,,Fantastisch. We hopen dat dit toernooi elk jaar groeit’’, zegt organisator Sven Ootjers fier.
Talisa van der Fluit ’ploetert’ het snelst
Bij de vrouwen ging de titel ’klimduinkoningin’ naar Talisa van der Fluit. Zij ploeterde in 35,15 seconde omhoog. Voor meerkampster Jolanda Keizer, net terug van de wereldkampioenschappen in Osaka, was de finale twintig meter te lang. Kruipend kwam zij de laatste meters door: 39,00. ,,De verzuring kwam te vroeg en dan is het een kansloze missie.’’ Kommerien Broderick werd derde voor Yvonne Hak. De omrekenfactor van 11,5 % leverde voor Van der Fluit een tijd van 31,10 op, wat niet genoeg was om de motorscooter van Peter Wolters af te pakken.
Achter Wolters maakte 400-meterloper Robert Lathouwers indruk met 24,73. Als derde eindigde Daniel de Wild. Hij liep met ontspannen passen naar een tijd van 25,29. Hordeloper Purcy Marte finishte naast het podium als vierde. Roderick van de Kamp werd vijfde. Schaatser Bart Schevinga had zich knap tussen de atleten genesteld met een zesde plaats. Oscar van Wagtendonk werd zevende voor Frido Verschoor, Jordi Hindriks en Peter Kuin.
De finale van de masters (35 jaar en ouder) was een spannende. Bart van Rookhuizen bleek de winnaar nadat Siem Boekel vlak voor de streep onderuit ging. Hij ging niet naar huis met de motor maar met een jack. Volgens zijn 8-jarige zoontje maar goed ook: ,,Mijn vader is namelijk veel te oud voor zo’n hippe scooter.’’
Wolters (foto NHD)