damesveteranen: de KRAAIEN - MAGNUS A, uitslag: 5-2

‘Er is er één jarig hoera, hoera . . . . . !’ en dat was Louise. Gelukkig dat de meiden van ons damesveteranen team, de competitiewedstrijden hoog in het vaandel hebben staan, anders konden we de dinsdagochtend competitie wel vergeten. Monique liet zoonlief alleen z’n beugel aanmeten, Justine liep met een bonkend hoofd rond, Margreet stond met een jetlag in ’t lijf te keepen en ik feliciteerde mijn zonen deze ochtend telefonisch.  Maar  . . . . . we stonden er!! En hoe: de eerste helft kwamen we zelfs op voorsprong. Dat we met z’n 10-en waren was niet te merken. Moeiteloos tikten we de bal rond. De slijtageslag ontstond pas in de tweede helft. De vermoeidheid sloeg toe. Die 11e dame werd merkbaar gemist en de Kraaien roken hun kans. De laatste tien minuten van de wedstrijd vlogen dan ook de doelpunten er aan onze kant in. Dat is niet leuk, maar wel heel leerzaam. Nu weten we ook weer hoe verliezen voelt.
Toch ‘thuis’ pakken we ze! Dan op volle sterkte en hopelijk allemaal weer gezond!
Thuisblijvers: Ine (vakantie), Cobien (blessure), Alice (ziek), Kitty (werk), Anneke (druk), Tjarda (cursus), Margré (ziek); ik hoop jullie spoedig weer op het veld te zien.
En Annelike: ‘Geweldig dat je er weer bij bent. Jouw talent kunnen we goed gebruiken!!’

Ans