Damesveteranen Magnus A-Terriers B, uitslag: 5-0

Een prachtige dag, voor een heerlijke thuis-wedstrijd! Met z’n 13-en waren we er klaar voor. Dat dacht ik, maar  Margré bleek bij de tandarts te zitten en Ine was besmet met ‘de vloek van de Farao’ (doe mij maar een zeilvakantie in Grieken-land) waardoor we er nog 11 over hielden. Gelukkig wel 11, want het beeld van vorige week stond mij nog goed voor ogen. Zo’n tweede helft is dan niet meer om aan te zien.
Oké, fris en scherp vlogen we in het ‘startschot’ uit de blokken. Met een voorhoede die stond als een huis en een flexibel middenveld, hielden we de bal meer voor dan achter. Wat resulteerde in een 3-0 voorsprong in de rust. Intussen was  Ine gearriveerd, maar zat als een dood vogeltje in de dugout. Alleen in u-i-t-e-r-s-t-e nood wilde ze invallen.
De tweede helft verloopt altijd iets stroever. De achterhoede was nog wel fris en zat als een tijger boven op de bal. De Terriërs werden helemaal klem gezet. Frustratie, na frustratie stapelde zich op; er ging er zelfs één met haar stick gooien. Ook Alice moest het ontgelden: een bal trof haar voet, waardoor ze lichtelijk ‘onwel’ werd. In zo’n geval helpt ‘de lamme de blinde’ en werd Ine in stelling gebracht. (Ja, “veterin in hart en nieren tot de dood ons scheidt” ). Wat de Terriërs ook probeerden, het mocht niet baten
Onze scheidsrechters, Bart en Ben, hielden hun hoofd koel, want op momenten dat het niet helemaal lekker draait, dan heeft de ‘scheids’ het natuurlijk altijd gedaan.
Met nog twee mooie doelpunten van Justine en Annelike konden we weer tevreden naar huis: 5 – 0.
Mooi meiden, volgende keer mogen we onze kunsten tonen in/tegen Amstelveen.

Ans