We speelden in dezelfde teamsamenstelling als de vorige keer. Dus: Kate, Sam, Laurens en Dave in het ene team (gecoacht door Ron van Twuijver) en Ole, Stijn, Yara en Lisanna (gecoacht door Peter de Cock). Zoals gewoonlijk speelden we op twee veldjes tegelijk 3 tegen 3. In de eerste helft van de wedstrijd zette Hoorn meteen druk op de ketel. Op beide velden werd Magnus in de verdediging gedrongen en het bleek niet makkelijk om daar weer uit te komen en een kansje te creëren. De jongens van Hoorn waren snel, kozen goed positie op het veld en waren handig met de stick. Kate, Sam Laurens en Dave deden wat ze konden maar kregen toch 6 doelpunten tegen. Eén van die doelpunten was wel heel erg pech. Dave verdedigde het Magnusdoel voor wat hij waard was maar het schot van de Hoornse tegenspeler ketste af op z’n stick en verdween in eigen doel. Ondanks verwoede pogingen ging het Magnus niet makkelijk af om dichtbij het doel van Hoorn te komen en dat leidde tot een 0-stand voor Magnus. Op het andere veld redde Ole gelukkig de eer van Mix F1. Samen met Stijn, Yara en Lisanne kreeg hij 3 tegendoelpunten te verwerken maar hij maakte de Hoornse jongens duidelijk dat ook Mix F1 scoren kan. Het werd daar 1-3.
Na de rust wisselden de Magnus-teams van veld en ging de ongelijke strijd verder. Kate, Sam, Laurens en Dave deden hun best in de verdediging en wisten het aantal tegendoelpunten tot twee te beperken. Op het andere veld ging Hoorn er met 0-9 vandoor. Ook Hoorn had een speler die Ole heette. Hij bleek een goaltjesdief en zorgde voor meer dan de helft van de score van Hoorn.
We verlieten met opgeheven hoofd het veld maar krabbelden ons ook wel even achter de oren. Ook al gaat het om het spel en niet om de knikkers, met 1-20 verliezen is toch niet leuk. Hoorn won verdiend maar het was ook wel een beetje jammer dat de Hoornse scheidsrechter/coach bij de wedstrijdjes die hij floot nauwelijks gebruik maakte van de mogelijkheid om het team met grote voorsprong tot 3 keer overspelen te verplichten voor elk doelpunt. Toen we later vroegen waarom hij dat niet had gedaan, zei hij dat hij dat frustrerend voor het winnende team vond (!). Zij maakten met mooie acties doelpunten. Zou hij de doelpunten afkeuren dan zou hij hun acties niet waarderen en dat wilde hij ze niet aandoen. Wij van Magnus waarderen mooie acties ook wel zonder hoge score. Zodoende vonden we het toch een mooie wedstrijd. En de volgende wordt dat vast en zeker ook.
Laurens (en zijn vader)
De verslagschrijvers voor de komende periode zijn:
18-4 Kate (gewijzigd)
16-5 Ole (gewijzigd)
Bron: SMHC Magnus