Net zoals vorige week werd er wat in de opstelling veranderd maar deze keer werd onze hele opstelling om gegooid ( wat later ook geholpen heeft ). Robert Mars deelde samen met zijn vader ( onze sponsor ) heerlijke appels uit waar we ook wat verfrissend water bij dronken om ons hoofd “koel” te houden om zo na 5 minuten weer het veld op te kunnen.
De tweede helft ging wat beter. We kregen meer kansen, we speelden beter over en de Alkmaarders konden zo veel moeilijker door onze verdediging komen ( bedankt Richard die de opstelling veranderd heeft ). Het duurde daarna zo’n 10 minuten tot er door Alkmaar werd gescoord maar toen bleek het doelpunt te zijn afgekeurd omdat de bal buiten de cirkel was genomen ( waar we natuurlijk erg blij mee waren alleen erg jammer voor Alkmaar want het was een heel mooi schot). Zo bleef het dus nog effe op ( 0-2 ). Het was nu onze beurt om wat aan die achterstand te doen maar de ballen gingen er maar niet in ( ook al kwamen we heel vaak langs hun verdediging ). Alkmaar zette dit keer de aanval in waardoor ze erin slaagden een doelpunt te maken ( 0-3 ). We hadden nu nog maar 10 minuten en elk van onze doelpogingen gingen er weer naast waardoor 1 van ons een opmerking maakte ”misschien zijn wij als aanvallers gewoon scheef“ . Het had natuurlijk ook gekund dat we gewoon niet geconcentreerd schieten dus daar moeten we donderdag weer iets aan gaan doen. Als we zo doorgaan dachten we dan hebben we donderdag een zware training. We hadden nog nooit een wedstrijd verloren zonder 1 keer een doelpunt te maken en dat waren we dit keer ook niet van plan dus zo’n 2 minuten voordat de wedstrijd was afgelopen scoorden wij ook eens ( 1-3 ). Deze wedstrijd zouden we niet meer kunnen winnen dus gingen we met z’n allen in de verdediging ( ook de aanvallers ) waardoor er geen doelpunt meer bij ons kon vallen. Het eindsignaal klonk dus dat hield in dat we deze wedstrijd met een ( 1-3 ) achterstand hadden verloren. Dit keer schudde onze tegenstanders ons wel de hand waardoor we een nog positiever beeld van ze kregen ( want ze waren al zo sportief! ). Even met z’n allen in het clubhuis wat drinken en daarna vertrok iedereen naar huis voor een extra warme douche. Wat ik in het vorige verslag had gezet van “volgende keer meer geluk” zat er deze keer niet in. De Alkmaarders waren in ons opzicht veel beter en wij hadden ook wat beter kunnen spelen. Zoals ze ook wel in de film ‘THE TERMINATOR’ zeggen, WE’LL BE BACK!
John van Treuren
Bron: SMHC Magnus