HIC ME8 - MAGNUS ME2, uitslag: uitslag: 2-0

Na een weekje rust mochten we er weer tegen aan. Ondanks het vroege uur (08:15) leek het (in de auto) heel warm maar toen we iets na negenen uitstapten in Amstelveen bleek het inderdaad toch vroeg en fris. Gelukkig werd het snel aangenamer, voor de ouders dan, want de speelsters hadden het sowieso warm. Nadat duidelijk was waar we mochten spelen stelden we ons op. Met een ‘luxe’ van drie wissels zouden we dit natuurlijk eenvoudig moeten klaarspelen. Na het fluitsignaal bleef de “bril”-stand, zoals dat volgens de huisverslaggever van de herenveteranen schijnt te heten, slechts luttele minuten op het scorebord. De twee spitsen van HIC hadden als hobby de 100 meter sprint want die gingen als kanonskogels over het veld met de bal aan hun stick gekleefd. Ook het bij het doel afvuren hadden ze geoefend dus na twee minuten keken we al tegen een 1-0 achterstand aan. Het principe van een gewaarschuwd mens ging voor ons niet op want vlak daarna gebeurde gewoon exact hetzelfde; 2-0. Dat er tegenwoordig meer hockey op TV is, was te merken want meteen werd geprobeerd de spelleider te beïnvloeden. “Maar je moet toch binnen het 10mtr gebied overspelen?” De spelleidster van HIC had toch wel moeite met zoveel onschuld van zes paar kinderogen. Helaas moest ik deze poging vroegtijdig stoppen met de mededeling dat wij niet tegen de spelleider zeuren. Gelukkig hervonden de dames zich enigszins voor de rest van de eerste helft. Er werd zelfs nog door ons een bal tegen de achterwand van het doel bij HIC geslagen maar de scheids bleek al gefloten te hebben voor shoot. Ook nu bleek weer de toegenomen praktijkkennis van tophockey want de spelleidster kreeg wederom diverse pleidooien over voordeelregels en andere dubieuze redenen waarom het toch zou moeten tellen. De HIC-spelleidster was blij dat ze voor de tweede helft het fluitje aan mij mocht overgeven.
Na de onderhand traditionele appelstukjes met kaneel en suiker à la Noorman (dit keer van Elin) gingen we de tweede helft er weer tegen aan. Het was duidelijk dat we ons nu niet meer het kaas van het brood zouden laten eten. De tweede helft waren we iets sterker dan HIC. Dit kwam met name omdat we iets beter wisten over te spelen dan HIC en minder van hot naar her over het veld renden. Helaas leverde dit alleen mooi spel maar geen doelpunten op. Met 2-0 konden we uiteindelijk naar huis reizen. De afscheidsopmerking “normaal winnen we met 20-0” zullen we maar als compliment opvatten.
Meiden goed gedaan,
Henk 

De verslagschrijvers voor de komende periode zijn:
16-5 Emma

Bron: SMHC Magnus