Vorige week bracht ik een bezoek aan een vakbeurs in de Jaarbeurs. Altijd lastig, een beurs bezoeken. Zonder een vooropgezet plan en een duidelijke missie blijft het toch bij lanterfanten. Doelloos rondlopen, vooral de standhouders ontwijken. Zowel de blik als het fysieke aspect.
Hoe voorkom je lanterfanten?
Zorg voor een strategie; waarom bezoek ik deze beurs?
Om informatie te vergaren?
Om relaties te onderhouden?
Om new business te krijgen?
Om transacties te sluiten?
Of, zoals in mijn geval, om inspiratie op te doen? Ik probeer van tevoren al een beeld te krijgen welke bedrijven en organisaties op de beurs staan. Welke sprekers er zijn en of er bijeenkomsten worden georganiseerd waar ik iets aan heb. Door dit alvast in kaart te brengen is mijn bezoek en tijd waardevol en nuttig besteed. Maar…. hoe maak ik al die standhouders waar ik geen interesse in heb duidelijk dat mijn tijd kostbaar is? Dat ik ze best lief vind, maar hun product niet interessant? Dat ik ze eigenlijk best wil belonen voor hun doortastendheid, maar nooit een klant van ze zal worden?
Ik doe hetzelfde als ik altijd doe wanneer ik in de verte een Telegraaf verkoper of enquêteur op me af zie komen, ik glimlach en wandel zo een beetje lanterfanterend door. Op zoek naar mijn vooraf gestelde doelen.
Ook altijd lastig, zelf op een beurs staan.
Als standhouder moet de zin om contact te maken er wel zijn… En niet te vergeten, als standhouder moet de durf om contact te maken er wel zijn. Je betaald veel geld aan de beursorganisator om met je stand op de beurs te staan. Dodelijk zijn dan ook de lege stands, of de stands zonder uitstraling. Maar ook Waste of Money zijn de stands waar mensen in staan zonder passie voor hun product. Mensen met angst voor mensen. Oei! Wanneer wij zelf op een beurs staan, en geloof me; liever niet…, dan zorg ik wederom voor een plan om het lanterfanteren te voorkomen.
Hoe voorkom je lanterfanten?
Zorg voor een strategie; waarom betaal ik veel geld om op deze beurs te staan?
Om mijn product te verkopen?
Om relaties te onderhouden?
Om mijn bedrijf te presenteren?
Om transacties te sluiten?
Dus zorg ik altijd dat er wat te doen is. Zowel voor de passerende potentiele klanten als voor mezelf. Een interactieve stand waarbij ik een win-win situatie creëer. Een momentopname waarbij ik belangrijke klantinformatie kan vergaren en waarbij mijn (potentiele) klant iets van mij terugkrijgt. Vaak werken de simpelste dingen het beste.
Maar poeh! wat kan lanterfanten op een beurs soms fijn zijn! Gewoon een beetje slenteren, tussen de oogharen stiekem mensen begluren en op een strategische plek een kop koffie drinken. Zonde van de tijd, maar Keizer Augustus noemde het niet voor niets een vorm van onthaasten. En wist je dat onze hersenen in ruststand twee keer zoveel opnemen dan in actie? Dus… geneer je niet, bij een volgend bezoek aan een beurs – bereid je goed voor, maar daarna…. Lanterfanteren!
Bron: She Knows How