Ons team leed gisteren zelfs de grootste thuisnederlaag in haar bestaan. In zoverre is er wel een record gesneuveld, maar we hadden liever wat anders gezien. Na de enorme krachtsinspanning van vorige week tegen koploper Abcoude, waarin in een sensationeel duel een 4-2 achterstand omgebogen werd tot een 5-4 overwinning en Magnus daardoor op de drempel van de Topklasse stond, bleek het team niet nog eens in staat tot zo’n inspanning.
Sterker nog ons team speelde behoudens het eerste kwartier onherkenbaar en onsamenhangend, waarbij eigenlijk alleen Eric zijn normale niveau haalde. Co Adriaanse vergeleek zijn AZ eens met een sinasappel, die hij zo uitgeknepen had, dat het in de beslissende fase totaal uitgeblust was en daardoor de boot mistte. Maar daarvoor had hij met zijn eenvoudig team wel AZ op de kaart van Europa gezet. De vergelijking met Magnus gaat een beetje op. Op het beslissende moment gaat het fout, maar aan de andere kant heeft dit team met zo weinig materiaal en training tot de laatste dag gestreden voor de eerste plek.
Er zijn zeker oorzaken aan te wijzen voor deze afgetekende nederlaag. Wederom misten we Joost en bovendien begonnen Jelmer en Jaap al geblesseerd aan de wedstrijd, zodat ze beiden niet voluit konden spelen. Bovendien is Bart, omdat hij nooit op de training komt, geen schim meer van de speler van twee jaar geleden en tot slot begon ook onze keeper Roland (wel geweldig, dat hij er was) totaal ongetraind aan het duel. Door al deze oorzaken werd het een ongelijke strijd in deze streekderby, waarbij Hermes tot op het bot gemotiveerd was om er iets moois van te maken. Het was immers een prestigeduel, waarbij ook Hermes nog kans heeft op promotie naar de Topklasse. In het eerste kwartier van de wedstrijd kon Magnus Hermes nog bijbenen. Jaap maakte na 10 minuten met een formidabele goal de 1-0. Daarna werd zijn blessure zo ernstig, dat hij noodgedwongen laatste man moest gaan spelen en we hem node misten in de aanval. Maar Hermes had direct het antwoord klaar en met een prachtige sleeppush van Jelmer nog ging Magnus evenals vorige week met 2-4 de rust in.
Ons team zat er helemaal doorheen. Alhoewel Jaap nog 3-4 scoorde en Jelmer wederom uit een sleeppush scoorde ( hij gaat nu echt goed en dat wordt een mooi wapen in de toekomst) liep Hermes in de 2e helft uit tot de schrikbarende stand van 4-12!!!!. Iedere aanval van Hermes was raak. Toegegeven, dat dit team in topvorm was met Alfons als belangrijke pion. Magnus had totaal moegestreden geen enkel antwoord meer op de vlotte aanvallen van Hermes. Iedereen bij Magnus liep uit de positie en het was over en uit. Mogelijk had de wedstrijd van vorige week toch teveel gevergd van ons team, want toen stegen ze boven zichzelf uit. Gelukkig nu even een paar weken rust. De blessures kunnen genezen. Magnus wordt opnieuw ingedeeld in de 1e klasse en de doelstelling zal nu worden kampioen van de 1e klasse. Maar ook ik besef, dat ook dat heel moeilijk gaat worden. Want ook Pelle gaat ons in december verlaten en bovendien hebben we geen vaste keeper meer, m.a.w. de personele bezetting gaat ons team danig parten spelen. Het is maar de vraag of we nog 11 spelers op de been kunnen krijgen. De mooie tijden voor dit gouden team lijken voorbij, maar hoop doet leven. Tot slot nog even een bedankje aan Roland en zijn moeder. Bedankt voor jullie steun en bloemen. Roland is een topkeeper, die we node zullen missen. Roland, bedankt voor dat prachtige jaar met ons. You never walk alone. Kom op jongens, we gaan er nog het beste van maken dit laatste half jaar en Bart heeft me plechtig beloofd, dat hij weer op de training komt, waarvan akte.
Ernst Slinger
Bron: SMHC Magnus