Voorafgaand aan de wedstrijd had ik een leuk gesprek met een ex speelster van Magnus en zus van James, Lotte Witty. Ze vertelde dat na enkele seizoenen als derde te zijn geëindigd, het er nu naar uitzag, dat ze gingen promoveren naar de 3e klasse. Alvast gefeliciteerd.
Na een goed strategisch overleg, onder toeziend oog van de trainer Mark van Treuren en enkele familieleden van de meiden, werd de wedstrijd aangevangen. Dit maal versterkt door het meespelen van Melanie Sluimer en Kitty en Lieselotte van Hermes. Wederom bedankt. Vol goede moed en met de nodige inzet werd strijd geleverd en wisten we het de tegenstander soms moeilijk te maken, echter naarmate de tijd vorderde kregen we steeds meer moeite om uit de verdediging te komen en werden we steeds meer onder druk gezet. Met name de strafcorner bleek een geducht wapen van de tegenstander. Ondanks de continue aanvallen, wisten we de schade beperkt te houden tot 3 tegendoelpunten. Met name Charlotte Harte toonde zich van vaste waarde als onze goalie en wist een aantal aanvallen op goede wijze te pareren. Verrast werden we door de komst van een speelster van het A-team, Daphne Weijers. Daphne werd enkele malen als wisselspeelster ingezet en ik moet zeggen dat ze goed spel heeft laten zien. Daphne leuk je erbij te hebben!
Tijdens de rust moest ik toch even kwijt, dat het getoonde spel een duidelijke verbetering liet zien ten opzichte van de afgelopen wedstrijden. In vergelijking tot bijvoorbeeld onze tegenstander, die over een flink aantal Dames teams kunnen beschikken en wekelijks 2 maal een flinke training moeten afwerken, moeten wij genoegen nemen met minder. Wij zijn al blij als we met elf speelsters kunnen trainen. Mark sprak “zijn” meiden met een aantal korte aanwijzingen toe, waarna de 2e helft werd aangevangen.
In vele opzichten kwamen we toch tekort en door goede aanvallen van de tegenstander, werd de strijd uiteindelijk beslist in bijna 4 – 6. Deze bijna doelpunten werden in het 3e helft gescoord door de toeschouwers, althans dit hadden ze graag gezien, echter dit werd helaas overschaduwd door de echte einduitslag van 0-6. In vergelijking tot de afgelopen uitslagen en het feit, dat Fit zoals gezegd toch naar alle waarschijnlijkheid de aanstaande kampioen wordt, niet eens een stand om je voor te schamen. Er zat gewoon niet meer in.
Nog 4 wedstrijden te gaan en dan zit dit moeizame seizoen erop. Ik hoop dat we ons nog voldoende kunnen opladen en mogelijk, bijvoorbeeld tegen Mijdrecht, nog enkele punten kunnen afdwingen. Dit team verdiend het om niet als laatste te eindigen. We gaan ervoor!
We’ll meet again, we know where and we know when.
Rest mij nog de scheidsrechters Johan en Martijn te bedanken voor het strakke fluiten. Magnus mag trots zijn op het feit, dat ze er telkens weer in slagen over goede en onpartijdige scheidsrechters te beschikken. Bij ervaring tijdens uitwedstrijden weet ik als geen ander, dat dit vaak het tegenovergestelde is.
Dick van Excel
Foto’s: 2 momenten uit de wedstrijd. (van: Tim Leber)
Bron: SMHC Magnus