Hallo allemaal,
Vanuit Melbourne naar Launceston gevlogen om een weekje op Tasmanië door te brengen. Het hotel waar ik de eerste (en de laatste) nacht in Launceston doorbracht bleek nog een stukje geschiedenis mee te dragen. In dit hotel is namelijk de basis gelegd voor de stichting van de stad Melbourne. Op dinsdagochtend werd ik opgepikt voor de tour over Tasmanië. Via Cradle Mountain (wat verscholen lag in de wolken, dus niet gezien) en Montezuma Falls naar Strahan aan de westkust. Deze dag viel eigenlijk bar tegen omdat we in plaats van een zonnebril een snorkel nodig hadden, het was een dag vol regen en dat doet het humeur geen goed. De reisleider was ook niet de beste die ze hadden kunnen vinden. De tweede dag klaarde het weer in de loop van de dag op en ons humeur daarmee ook, de reisleider bleef dezelfde. Via Henty Dunes en Nelson Falls naar Lake St Clair. In dit meer zouden Platypus (vogelbekdier) moeten zitten, maar dan moet je wel geluk hebben (wij dus niet). Ik had ze 10 jaar terug al eens gezien in Queensland, dus niet getreurd. Het zonnetje was nu echt doorgebroken en ook tijd om even lekker niks te doen. Op dag drie reden we naar Hobart in het zuiden, via Russel Falls en een Tall trees walk (tot zo’n 50meter hoog). In de middag de tijd om wat van Hobart te verkennen en wat Hollandse geschiedenis mee te pakken. Later op de dag nog naar de top van Mt Wellington geweest (ongeveer 1500 meter), met uitzicht over Hobart en omgeving. Dag vier bracht ons langs een park waar men aan opvang van gewonde dieren uit de wildernis deed. Daar de Tasmaanse duivel actief bezig gezien (heftig), Vandaar uit door naar Port Arthur dat bekent staat als een grote gevangenen kolonie (vanuit Engeland verscheept en daar aan het werk gezet). Tegen de avond in Bicheno (aan de oostkust) aangekomen, daar ’s avonds nog wezen pinguïns spotten zonder lantaarn, wel gehoord maar niet gezien. Alle rotsen waren droog behalve een, en die wist ik te vinden en sodemieterde spontaan op m’n plaat. Dag vijf leidde ons naar Scamander ook aan de oostkust, op deze dag ook weer het nodige gelopen, maar wel een tandje rustiger, deze dag bracht ons door Freycinet NP en Wineglass bay. De laatste dag van deze trip ging door het noordoosten van Tasmanië weer terug naar Launceston. Het was een mooie trip, maar ik raad niemand aan om met deze reisorganisatie een trip te ondernemen. Ik heb vandaag de vlucht terug naar Melbourne weer ondernomen met Qantas en heb vanmiddag alweer een beetje door de stad rondgeslenterd. De afgelopen nacht om half drie kwam er weer een mooi berichtje binnen uit Holland, CAS RC heeft met het eerste en tweede, allebei de nationale rugby beker gewonnen en m’n vader wist me vanmiddag te vertellen dat het weer lang bar gezellig was op de club. Ook kon hij vertellen dat Arke/Pollux had gewonnen van Martinus. Van Dinto weet ik het nog niet maar na dit bericht geschreven te hebben zal ik de website van deze club raadplegen (wat een uitvinding, dat internet). Nog twee nachtjes slapen en dan wordt de thuisreis weer aanvaard. Een fantastische tijd waar ik nog vaak met plezier op terug zal zien en moet ik iedereen die mij via de mail en de telefoon op de hoogte hebben gehouden van al het reilen en zeilen in den lande nogmaals hartelijk bedanken. Maar jullie zijn nog niet helemaal van me af, ik ben nog niet thuis.
Hartelijke groeten van Tony Kiet alias Ton Liefting.